(БҰРЫНҒЫ РЕДАКЦИЯ)

Қазақстан Республикасындағы бағалау қызметі туралы Қазақстан

Республикасының Заңы 2000 жылғы 30 қараша N 109-II

(ҚР 24.12.01 ж. N 276 Заңымен енгізілген өзгерістерімен)

Осы редакция Қазақстан Республикасының 2003 жылғы 14 ақпандағы N 388-II Заңымен енгізілген өзгерістеріне дейін қолданылды

Осы Заң бағалау объектiлерiнiң нарықтық немесе өзгеше құнын белгiлеу мақсатымен бағалау қызметiн жүзеге асыру кезiнде туындайтын қатынастарды реттейдi, бағалау қызметi субъектiлерiнiң меншiк нысандарына қарамастан олардың құқықтары мен мiндеттерiн айқындайды.

1-тарау. Жалпы ережелер

1-бап. Қазақстан Республикасындағы бағалау қызметi туралы заңдар

Қазақстан Республикасындағы бағалау қызметi туралы заңдар Қазақстан Республикасының Конституциясына негiзделедi және осы Заңнан, соған сәйкес қабылданатын Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнен, сондай-ақ Қазақстан Республикасының халықаралық шарттарынан тұрады.

Егер Қазақстан Республикасы бекiткен халықаралық шартта Қазақстан Республикасындағы бағалау қызметi туралы заңдарда көзделгеннен өзгеше ережелер белгiленсе, онда, халықаралық шарттың қолданылуы үшiн заң шығару талап етiлетiн жағдайларды қоспағанда, халықаралық шарттың ережелерi қолданылады.

2-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негiзгi ұғымдар

Осы Заңда мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:

1) тапсырыс берушi - бағалаушының қызметтерiн тұтынушы жеке немесе заңды тұлға;

2) өзге құн - нарықтық құннан басқа, бағалау объектiсiнiң өзге құны (баланстық, қалдық және басқа құны);

3) бағалау әдiсi - бағалау объектiсiнiң нарықтық және өзге құнын белгiлеу үшiн пайдаланылатын заңдық, қаржы-экономикалық және ұйымдастыру-техникалық сипаттағы iс-қимыл жиынтығы;