(БҰРЫНҒЫ РЕДАКЦИЯ)

Әскери қызметшiлер мен олардың отбасы мүшелерiнiң мәртебесi және

оларды әлеуметтiк қорғау туралы Қазақстан Республикасының

1993 ж. 20 қаңтардағы N 1901-XII Заңы

Осы редакция ҚР 08.07.03 ж. N 478-II Заңымен енгізілген өзгерістеріне дейін қолданылды

Әскери қызметшiлердiң мәртебесi және әлеуметтiк қорғалуы Қазақстан Республикасының Контституциясымен, осы Заңмен, басқа да заң актiлерiмен, соның iшiнде Қазақстан Республикасы қатысатын халықаралық құқылық актiлермен белгiленедi.

Осы заңда қызметшiлердiң құқықтары, бостандықтары, әскери борышын атқару кезiндегi мiндеттерi мен жауапкершiлiгi белгiленiп, оларды әлеуметттiк қорғау жөнiндегi мемлекеттiк саясаттың алғашқы негiздерi айқындалады.

I Бөлiм. Жалпы ережелер

ҚР 19.10.93 ж. N 2453-XII Заңымен 1-бап өзгертілді

1-бап. Әскери қызметшiлер және әскери қызмет

Қазақстан Республикасының Қарулы Күштерiнде, ұлттық қауiпсiздiк органдарында, Республикалық ұланда мемлекеттiк әскери қызмет атқаратын адамдар әскери қызметшiлер болып табылады.

Оларға офицерлер, прапорщиктер, мичмандар, старшина, сержант және қатардағы жауынгер қызметiндегi әскери қызметшi әйелдер (бұдан әрi - әскери қызметшi әйелдер), әскери оқу орындарының курсанттары, мерзiмдi қызметтегi старшиналар, сержанттар, солдаттар мен матростар, шарт бойынша әскери қызметтен өтушi әскери қызметшiлер жатады.

Әскери қызметшiлер әскери қызмет мiндеттерiн атқару кезiнде мемлекеттiң қорғауында болады. Олар әскери жарғыларда сәйкес өздерiне бастық болып табылатын адамдарға ғана бағынады және олардың әскери қызметiне араласуға ешкiмнiң де құқығы жоқ.